خانواده نهادی قدرتمند در جهت ساخت جامعه
نویسنده:    Jerrmein Abu Shahba,  October 4, 2013
مترجم: وحید کرمی


نهاد خانواده یکی از مقدس‌ترین بنیان‌های بشری از منظر انسان و همچنین از منظر اخلاق و دین است. هیچ‌کس نمی‌تواند در ارزش و برتری رابطه نسبی که دو فرد را با یکدیگر متحد می‌کند، یا خونی که در رگ‌هایشان جریان دارد و یا ژن‌هایی که دارند و مشترک و مشابه است، مناقشه کند. این یک احساس تعلق است و سبب ایجاد یک دلبستگی درونی به فردی می‌شود که شما آن را به عنوان خانواده در نظر می‌گیرید. برخلاف دیگر انواع روابط که اشخاص ممکن است انتظار پاسخ داشته باشند، اعضای خانواده معمولا عشق خود را ابراز می‌کنند و طبیعتا به یکدیگر با تلاش فراوان خدمت می‌کنند بدون اینکه توقع جبران یا پاداش داشته باشند. اسلام تاکید فراوانی بر اهمیت نگهداری از رابطه خویشاوندی دارد. خداوند در قرآن کریم فرموده است:
«اﻱ ﻣﺮﺩم! ﺍﺯ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺗﺎﻥ ﺑﭙﺮﻫﻴﺰﻳﺪ! ﻫﻤﺎﻥ ﻛﺴﻲ ﻛﻪ ﻫﻤﻪ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻳﻚ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺁﻓﺮﻳﺪ ﻭ ﻫﻤﺴﺮ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻧﻴﺰ ﺍﺯ ﺟﻨﺲ ﺍﻭ ﺧﻠﻖ ﻛﺮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺩﻭ، ﻣﺮﺩﺍﻥ ﻭ ﺯﻧﺎﻥ ﻓﺮﺍﻭﺍﻧﻲ ﺩﺭ ﺭﻭﻱ ﺯﻣﻴﻦ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺳﺎﺧﺖ. ﻭ ﺍﺯ ﺧﺪﺍﻳﻲ ﺑﭙﺮﻫﻴﺰﻳﺪ ﻛﻪ ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﭼﻴﺰﻱ ﺍﺯ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﻣﻲ ﺧﻮﺍﻫﻴﺪ، ﻧﺎم ﺍﻭ ﺭﺍ ﻣﻲ ﺑﺮﻳﺪ ﻭ ﻧﻴﺰ ﺍﺯ ﻗﻄﻊ ﺭﺍﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﺧﻮﻳﺸﺎﻭﻧﺪﺍﻥ ﺧﻮﺩ، ﭘﺮﻫﻴﺰ ﻛﻨﻴﺪ! ﺯﻳﺮﺍ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ، ﻣﺮﺍﻗﺐ ﺷﻤﺎﺳﺖ.»[1]
 و نیز در سوره رعد می‌فرماید: «ﺁﻧﻬﺎ ﻛﻪ ﭘﻴﻮﻧﺪﻫﺎﻳﻲ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺧﺪﺍ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﺑﻪ ﺑﺮﻗﺮﺍﺭﻱ ﺁﻥ ﺩﺍﺩﻩ، ﺑﺮﻗﺮﺍﺭ ﻣﻴ‌‌ﺪﺍﺭﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺷﺎﻥ ﻣﻲ‌ﺗﺮﺳﻨﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺑﺪﻱ ﺣﺴﺎﺏ (ﺭﻭﺯ ﻗﻴﺎﻣﺖ) ﺑﻴﻢ ﺩﺍﺭﻧﺪ.»[2]
 و در سوره اسراء بیان می‌دارد: «ﺣﻖ ﻧﺰﺩﻳﻜﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﭙﺮﺩﺍﺯ، ﻭ ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺣﻖ ﻣﺴﺘﻤﻨﺪ ﻭ ﻭﺍﻣﺎﻧﺪﻩ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﺭﺍ! ﻭ ﻫﺮﮔﺰ ﺍﺳﺮﺍﻑ ﻭ ﺗﺒﺬﻳﺮ ﻣﻜﻦ.»[3]

 

متاسفانه قطع رابطه با خانواده و خویشاوندان یک مشکل بزرگ در اجتماعات ما بوده است و این مسئله توسط بسیاری از ما ساده انگاشته می‌شود. ما اغلب می‌بینیم که دو برادر با اینکه نزدیک یکدیگر زندگی می‌کنند، با این حال آنها ندرتا یکدیگر را می‌بینند و یا تلفن را بر می‌دارند تا از احوال یکدیگر باخبر شوند. بعضی از ما رابطه‌مان را قطع می‌کنیم فقط به این خاطر که برادر یا خواهر ما پسرش را به جای دختر ما به ازدواج کسی دیگر در آورده است. مسائل مالی و کشمکش‌های ارث و میراث از دیگر مسائل جنجالی در خانواده است. در بسیاری از موارد علت ایجاد مناقشه، بسیار کوچک و بی‌اهمیت است، کلمات نامناسب و آزاردهنده بین طرفین ردوبدل می‌شود که با تکبر و مسئله  خودخواهی پیوند می‌خورد و موجب قطع طولانی رابطه در میان خویشاوندان می‌شود.
با این حال اسلام بسیار ما را به ایجاد صلح و آرامش ترغیب می‌کند تا رابطه‌ها پابرجا بماند، حتی اگر سبب مناقشه به خاطر اشتباه ما نباشد و حتی اگر ما بی‌عدالتی نسبت به برادر یا خواهر خود نکرده باشیم. هنگامی که مردی خدمت پیامبر اکرم(ص) آمد و گفت: «ای پیامبر خدا، من خویشاوندانی دارم که با آنها رابطه خوبی دارم ولی آنها رابطه‌شان را با من قطع می‌کنند. من آنها را می‌بخشم ولی آنها به من ظلم می‌کنند. من کارهای نیک برای آنها انجام می‌دهم ولی آنها با من به بدی رفتار می‌کنند. آیا باید با آنها به بدی رفتار کنم؟» پیامبر اکرم پاسخ دادند: «خیر اگر بخواهی اینطور رفتار کنی همه رابطه‌ها قطع خواهد شد. بر عکس سخاوتمند باش و رابطه‌ات را با آنان حفظ کن که تو همیشه پشتیبانی از جانب خداوند خواهی داشت تا وقتی که اینطور بمانی. در واقع کسی که اول مراوده و ارتباط را شروع می‌کند به خاطر حالت صلح‌طلبی پاداش داده خواهد شد حتی اگر طرف مقابل آن ندا را رد کند.» در این رویداد پیامبر اکرم می‌خواستند خاطرنشان کنند که حفظ رابطه‌ها با خانواده و خویشان، بسیار بسیار بزرگتر و مهمتر از موضوع مناقشه و جنجال می‌باشد.

 

نمایش پی نوشت ها:

[1]. سورۀ نساء، آِیۀ 1.
[2]. سوره رعد، آیۀ 21.
[3]. سورۀ اسراء، آیۀ 26.


برگرفته از سایت: www.aimislam.com
منبع: راسخون